ابزار هدایت به بالای صفحه

مقدمه  :  

اغلب کودکان به هنجار در تعامل با محیط اجتماعی و فیزیکی خود بسیاری از مهارت های اجتماعی , زبانی و شناختی را کسب می کنند.الگوهای حرکتی هماهنگ به آنها کمک می کند تا با محیط داخل و خارج خانه انطباق حاصل کنند.کودکان با ناتوانی جسمی در تعامل با مردم و اشیاء در محیط خود مشکل دارند و نمیتوانند به راحتی به شاخص تحولی متناسب با سن خود دست یابند البته به دلیل رشد و توسعه ی مداخله های پزشکی و تکنولوژی بسیاری از این کودکان زندگی بهنجاری دارند و میتوانند در محیط کارکرد عادی داشته باشند .افرادی که ناتوانی جسمانی دارند این شرایط در بکار گیری اعضای بدنشان تاثیر می گذارد.محدودیت های جسمانی یا مشکلات مربوط به سلامتی آنان بر یادگیری و فعالیت در مدرسه تاثیر گذار است به طوری که به خدمات,آموزش , تجهیزات , مواد یا تسهیلات ویژه نیاز پیدا می کنند .با مطالعه ای که در تاریخچه ی کودکان استثنایی داشتم می توان دریافت کرد که در قرن های گذشته در اکثر نقاط جهان این افراد مورد غفلت واقع می شدند و گاهی حتی وجود آنان نادیده گرفته می شد .مفهوم عقب ماندگی بسیار مهم بوده و در حیطه ی علم جایی نداشته در نتیجه مردم سراسر جهان نسبت به عقب ماندگی نگرش و درک متفاوتی داشتند.