ابزار هدایت به بالای صفحه

توضیحات :

تحقیق کامل با موضوع رابطه عقل و دین در قالب word در 32 صفحه

فهرست مطالب :

چکیده4

1.مقدمه5

1-1عقل6

1-1-1اقسام عقل

1-1-1-1 عقل رشد نایافته ( ناقص7

2-1-1-1  عقل رشد یافته ( کامل7

2-1-1 دین8

2. تعریف

1-2تعریف عقل

1-1-2 تعریف لغوی عقل8

2-1-2 معنای اصطلاحی عقل8

2-2 تعریف دین8

2-2-2 معنای اصطلاحی دین8

3.سابقه9

4.دیدگاه10

1-4 ایمان­گرائی11

1-1-4 دیدگاه کرکگور12

2-1-4 دیدگاه لودویک وینگنشتاین13

2-4 انواع ایمان گرائی در میان اندیشمندان مسلمان14

3-4  عقل­گرایی15

1-3-4عقل گرایی در مسیحیت16

2-3-4 عقل­گرایی در حوزه فلسفه اسلامی16

4-4 چند دیدگاه در رابطه عقل و دین

1-4-4 دیدگاه فیلسوفان قرون وسطا18

2-4-4 ديدگاه حکماي اسلامي19

3-4-4 رابطه ایمان و عقل یا دین و فلسفه در دوره یونان و روم19

4-4-4دیدگاه فارابی20

5-4-4 ابن سینا20

6-4-4 ناصرخسرو21

5-4 ارتباط عقل و دین از دیدگاه وحیانی

1-5-4 رابطه عقل و دين در قرآن و روايات21

2-5-4 دیدگاه علامه طباطبایی23

3-5-4 دیدگاه شهید مطهری23

6-4  ارتباط عقل و دین از دیدگاه عقلایی در عصر مدرنیسم24

1-6-4 معناي مدرنیته24

2-6-4 ديدگاه­هاي مختلف در رابطه بين دين و مدرنيته25

3-6-4پويايي دين در عصر مدرن27

5.نتیجه­گیری30

چکیده

يکي از مسائلي كه در كلام جديد مطرح است ، رابطه عقل و دين است كه تحت عنوان­هاي عقل و شرع ، عقل و ايمان ، عقل و وحي يا خرد و دين مطرح بوده است. متكلمان و فيلسوفان بسياري آن را مورد بحث قرار داده­اند كه آيا اعتقادات ديني از راه عقل ، قابل درك و توجيه هستند يا عقل و خرد در حريم دين راه نداشته و راه دريافت دين منحصراً به وحي است؟ آيا عقل و دين با هم در تضاد و تعارض قرار دارند  يا عقل و دين با هم سازگارند ؟ منظور از عقل همان نيرويي است كه انسان به كمك آن مي تواند حقايق را بازشناسي كند؛ يعني در مسايل نظري، حق را از باطل و در مسايل عملي، خير را از شر و منافع را از مضار تميز دهد.

در ميان دانشمندان اسلامي در اين باب ، اندکي اختلاف نظر وجود دارد ، اهل حديث و حنابله، به كارگيري عقل را از دين ناروا و ممنوع مي­دانند ، اما فرقه هاي ديگر ، به ويژه اماميه و معتزله آن را روا و بلكه لازم مي شمارند. طرح مباحث عميق الهي از طرف ائمه عليهم السلام سبب شد تا عقل شيعي از ديرباز به صورت عقل فلسفي و استدلالي درآيد . ذخاير علمي ارزشمندي كه ازپيشوايان ديني شيعه به جاي مانده ، باعث شده است كه علماي شيعه در مباحث ديني به مباحث عقلي روي آوردند¹.

مقدمه

عقل و دین، دو موهبت و نعمت گران بهای الهی برای بشراند. کرامت آدمی در تکریم و تنظیم این دو ارزش الهی است. روی کردن به یکی و پشت کردن به دیگری و جدا انگاری و افتراق میان آنها، پیامدهای خسارت بار و جبران ناپذیری را به دنبال دارد. تکیه بر عقل صرف و پرهیز از دین، باعث طغیان انسان و افسارگسیختگی نفس می شود. بی هویتی و سرگشتگی و بحران انسان معاصر نیز زاییده خردورزی افراطی جهان معاصر است. از طرف دیگر، دینِ فارغ از عقل، یا گرفتار بی­فهمی می­شود و یا در انواع خرافه­ها و تحریف­ها آلوده می­گردد و در نهایت در چنبره جمود و تحجر و تعصب گرفتار می­شود; بنابر این دفاع معقول از دین، تنها طریق صحیح است که هم نشینی و تعاون دو خورشید الهی یعنی عقل و دین را طلب می کند.