1- مقدمه
سیر تاریخی مفهوم کارآفرینی
ریشه‌ی واژه کارآفرینی از
کلمه‌ی فرانسوی Entreprendre، اصطلاحا به معنای واسطه یا دلال، مشتق شده
است. این واژه در طول زمان همراه با تحول شیوه‌های تولید و ارزش‌های
اجتماعی دچار دگرگونی و افزایش مفاهیم در بر گیرنده شده است. از آن‌جا که
بررسی این تحولات و موارد کاربرد این واژه تا حد زیادی در راستای توسعه‌ی
نظریه‌ی کارآفرینی حرکت کرده است، مروری داریم به پنج دوره دگرگونی، در
مفهوم کارآفرینی.
دوره‌ی اول: قرون 15 و 16 میلادی «صاحبان پروژه‌های بزرگ»
اولین
تعاریف کارآفرینی در این دوره ارائه میشود. این دوره همزمان با دوره‌ی
قدرتمندی ملاکین و حکومت‌های فئودالی در اروپا است. کارآفرین کسی است که
مسئولیت اجرای پروژه‌های بزرگ را بر عهده می‌گیرد و البته در این راه
مخاطره‌ای را نمی‌پذیرد، زیرا عموما منابع توسط حکومت محلی تامین میشود و
او صرفا مدیریت می‌کند. نمونه‌ی بارز کارآفرین در این دوره معماران مسئول
ساخت کلیسا، قلعه‌ها و تاسیسات نظامی هستند.
دوره‌ی دوم: قرن 17 میلادی «مخاطره‌پذیری»
در
این دوره همزمان با شروع انقلاب صنعتی بعد جدیدی به کارآفرینی اضافه شد:
مخاطره. کانتیلون یکی از اولین محققین این موضوع، کارآفرینی را این گونه
تعریف می‌کند: «کارآفرین کسی است که منابع را با قیمت نامشخص می‌خرد، روی
آن فرایندی انجام می‌دهد و آن را به قیمتی نامشخص و تضمین نشده می‌فروشد،
از این رو مخاطره‌پذیر است.» کارآفرین در این دوره شامل کسانی نظیر
بازرگانان، صنعتگران و دیگر مالکان خصوصی می‌گردید.
دوره‌ی سوم: قرون 18 و 19 میلادی و اوایل قرن بیستم «تمایز کارآفرینان از دیگر بازیگران صحنه‌ی اقتصاد«
در
این دوره ابتدا کارآفرین از تامین‌کننده‌ی سرمایه متمایز می گردد. یعنی
کسی که "مخاطره" می‌کند، با کسی که سرمایه را تامین می‌کند، متفاوت است.
ادیسون به عنوان یکی از کارآفرینان این دوره پایه‌گذار فناوری‌های جدید
شناخته میشود، ولی او سرمایه‌ی مورد نیاز فعالیت‌های خود را از طریق اخذ
وام از سرمایه‌گذاران خصوصی تامین می‌کرد. همچنین در این دوره میان
کارآفرین و مدیر کسب و کار نیز تفاوت گذارده میشود. کسی که سود حاصل از
سرمایه را دریافت می‌کند با شخصی که سود حاصل از توانمندی‌های مدیریتی را
دریافت می‌کند، تفاوت دارد
برچسب ها:
تحقیق کارآفرینی