بيماريهاي قلبي عروقي، استعمال دخانيات و حوادث و صدمات جاده اي به عنوان3 تهديد روبه رشد در كشورمان تلقي شده كه هزينه هاي مالي بسياري بر جامعه تحميل مي كنند و نيازمند عزم ملي جهت پيشگيري از آنها هستيم. در خصوص مرگ و مير ناشي از حوادث جاده اي هنوز ايران در جهان در صدر قرار دارد و مرگ و مير در اثر تصادف در ايران، دومين علت مرگ و مير در كشور است و می توان آن را یک پديده اجتماعي تلقی کرد كه نياز به شناسايي ابعاد زيربنايي تر آن از قبيل مسائل فرهنگي، رواني، جامعه شناختي، تبليغاتي، قضايي، پزشكي و نقش و جايگاه پليس علاوه بر نارسايي هاي ناشي از فناوري از جمله كيفيت راه ها و خيابان ها، كيفيت ساخت اتومبيل ها و... دارد. ايران با دارا بودن تنها يك درصد جمعيت جهان، دو درصد از تلفات انساني ناشي از تصادف در سرتاسر جهان و رتبه اول تصادفات جاده اي را به خود اختصاص داده است. آمار كشته شدگان ايران دو برابر و مجروحان بر اثر تصادف 5/1 برابر استانداردهاي جهاني است. در ايران سالانه حدود بيست و هفت هزار نفر بر اثر تصادف جان خود را از دست ميدهند بطوريكه در هر شبانه روز حدود 80 نفر و در هر 25 دقيقه يك نفر قرباني تصادفات جاده اي مي شوند27 هزار كشته ناشي از تصادف فقط يك روي ماجراست، اين ميزان معادل 6 هزار ميليارد تومان و برابر 5 درصد توليد ناخالص ملي است در حالي که متوسط جهاني آن يک تا دو درصد توليد ناخالص کشورها مي باشد