مقدمه :
حضور تاریخی تربیت
بدنی در برنامه های درسی مدارس و سایر نهادهای رسمی و غیررسمی اجتماعی گویای این حقیقت
است که تربیت بدنی آزمون زمان را پشت سر گذارده و به عنوان یک فعالّیت آموزشی و پرورشی
پذیرفته شده است. به راستی شواهد علمی بسیاری وجود دارد که بر نیاز اساسی کودکان، نوجوانان
و جوانان به آموزش تربیت بدنی و نقش یک زندگی فعّال و سهم تربیت بدنی در آن و همچنین
لزوم تشویق کودکان به شرکت در ورزش ها تاکید دارد.
در نیمه دوم قرن
بیستم شواهد بسیار قوی پزشکی و سایر شواهد علمی در تایید وجود درس تربیت بدنی به عنوان
یک درس اساسی در برنامه درسی مدارس ارائه شد که این شواهد مبانی علمی سنگ زیربنای
"فرد فرهیخته در تربیت بدنی" و شرکت منظّم و مادام العمر در فعالیت های بدنی
را تشکیل می دهد. تربیت بدنی آن قدر مهّم است که تشکیلات آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان
ملل (یونسکو) در منشور خود به سال 1978 جایگاه آن را به عنوان یکی از "حقوق
اساسی بشر" به رسمیت شناخت و خواستار فراهم آوردن فرصت های آموزشی برای آن در
سیستم های آموزشی کشورها گردید (ماده 1) و از کشورها خواسته شد...