ابزار هدایت به بالای صفحه

قسمتی از مقدمه :  

در آبشخور تاريخ مبادله و معاوضه يكي از اصلي ترين ارتباطات ميان فراد انساني محسوب ميگردد و در اين مسير است كه بده و بستان ها براي امين نيازهاي فرد فرد آحاد يك جامعه همواره وجود داشته و خويش را در قالب اعمال حقوقي چه به صورت يك جانبه و چه به نحو دو جانبه آشكار ساخته اند. ليكن هر فرد بر اساس فطرت خويش علاقمند است كه در برابر وفاي به عهد خود وفاداري طرف مقابل را نيز مشاهده نمايد و يا لااقل اگر عهد شكني ديد خيال خويشتن را بهاين آرام گرداند كه آن فرد مقصر نبوده و تكليف از او ساقط است بر همين اساس در دين مبين اسلام نيز همواره بر اين امر تاكيد و پافشاري شده است. و در همين مسير است كه اگر فردي به عهد خود وفا نكرد بايد در برابر اين عهد شكني جوابگو و مسئول باشد زيرا ممكن است از اين راه به متعهد زيان وارد گشته كه بي ترديد اين زيان بايد جبران گردد و درحقيقت امر: ماهيتي از مسئوليت مدني با نزديكي تنگاتنگي كه اتلاف و تسبيب با آن دارند در هم آميخته شده و درقالب اين جمله معروف كه « هر كس به ديگري ضرري زد بايد آنرا جبران كند» قرار گرفته و با نامي نوين با عنايت به اينكه مبناي ورود زيان عدم اجراي يك قرارداد است يعني همان مسئوليت قراردادي و تحت عنوان خسارت ناشي از عدم انجام تعهد خويش را به منصه ظهور مي رساند...