« پیشگفتار»
مساله سوخت و انرژی یکی از حیاتی ترین مسائل اجتماعی امروز جهان می باشد. و موضوع نفت و گاز در مرکز این نیروی حیاتی قرار داشته و دنیای صنعت وابستگی شدیدی به آن دارد.
بعضی کشورهای صنعتی برای دسترسی« نفت» طلای سیاه و مشتقات آن روشهای گوناگون اختیار کرده اند که گاهی تا مرز استعمار و بهره کشی از طریق زورگویی پیش رفته است و ملتهای مالک ذخائر نفتی روی هم رفته تا به حال نتواسته اند آنطوری که باید و شاید برای پیشرفت هنوز از این کالاها استفاده نمایند.
سازمان اوپک از بدو تشکیل موفق شد جاذبه های لازم برای گردهم آوردن بخشی از کشورهای جهان سوم را که حیات اقتصادی آنان در گروه تولید و صدور ماده اولیه نفت بود فراهم آورد و بتدریج اعضایی را از قاره های مختلف جهان به سوی خود جلب کند حقیقت سازمان اوپک بمنزله نخستین مجموعه از کشورهای جهان سوم که تحت فشار سیاسی و اقتصادی قدرتهای بزرگ و شرکتهای چند ملیتی ذخایر آنان به بهای ناچیز غارت می شد. مقام و موقع خاصی داشته و دارد و به طبع سرنوشت آن می تواند جامعه کشورهای دارنده با ذخایر طبیعی با اقتصاد تک محصولی ارزنده و آموزنده باشد.
در بطن اوپک کشورهای عرب که تقریباً دارای 60 درصد از تولیدات نفتی هستند از اعمال نفوذ بیشتری برخوردار بوده که جنبه سیاسی آن از محدوده بازار نفت تجاوز می کند.
در سپتامبر 1960 وقتیکه اوپک تاسیس شد ناظران سیاسی معدودب قدرت آینده این سازمان جدید را احساس می کردند بعد ازموقعیتهای کشور یعنی با سرکارآمدن سرهنگ قذافی در 1969 کشورهایا صادرکننده نفت از قدرت خود آگاهی یافته و بتدریج یک استراتژی تهاجمی به خود گرفته قدرت خود را از طریق افزایش قیمت نفت خام و کنترل فعالیتهای نفتی اعمال می کنند.
در اکتبر 1974 توسل کشورهای تولیدکننده نفت در سطح اوپک «اسلحه سیاسی نفت سبب چهار برابر شدن قیمت نفت در مدت 3 ماه گشته و اراده کشورهای صادرکننده نفت را در مورد بکاربردن نفوذ خود در تحولات اقتصاد جهانی از این به بعد مورد تائید قرار می دهد.
آنچه مورد تائید بسیاری از کارشناسان اقتصادی قرار گرفته است که کشورهای عضو سازمان اوپک طی سالهای دهه 1970 و سالهای اولیه دهه 1980 در اثر تلاشهای سازمان اوپک و نیز شرایط بین المللی حاصل به درآمدهای سرشاری دست یافته اند که عموماً آنرا در ساختار اقتصادی نه تنها به رشد و توسعه اقتصادی کشورهای خود کمکی نکرده اند که معضلات اقتصادی و سیاسی بغرنج و لاینحلی را نیز بوجود آورده اند.
اکنون لازم است سازمان اوپک( چنانچه بتواند در دنیای پرتلاطم کنونی به حیات خود ادامه دهد) در یک مرحله نوین از فعالیتهای خود نسبت به چگونگی کاربرد وجوه حاصل از فروش نفت بوسیله کشورهای عضو برنامه های جامعی را تدوین کند تا با یافتن روشهایی برای همکاری در سرمایه گذاری مشترک از خروج نهایی این امکانات مالی از سازمان اقتصادی کشورها جلوگیری بعمل آورد.
پیشگفتار
مقدمه ای درباره اوپک
از اساس تا تاسیس
عملکرد 27 ساله اول اوپک
از یک حالت دفاعی به یک حالت تهاجمی
آینده سیاسی اوپک
اساسنامه سازمان اوپک
فهرست منابع و ماخذ
مساله سوخت و انرژی یکی از حیاتی ترین مسائل اجتماعی امروز جهان می باشد. و موضوع نفت و گاز در مرکز این نیروی حیاتی قرار داشته و دنیای صنعت وابستگی شدیدی به آن دارد.
بعضی کشورهای صنعتی برای دسترسی« نفت» طلای سیاه و مشتقات آن روشهای گوناگون اختیار کرده اند که گاهی تا مرز استعمار و بهره کشی از طریق زورگویی پیش رفته است و ملتهای مالک ذخائر نفتی روی هم رفته تا به حال نتواسته اند آنطوری که باید و شاید برای پیشرفت هنوز از این کالاها استفاده نمایند.
سازمان اوپک از بدو تشکیل موفق شد جاذبه های لازم برای گردهم آوردن بخشی از کشورهای جهان سوم را که حیات اقتصادی آنان در گروه تولید و صدور ماده اولیه نفت بود فراهم آورد و بتدریج اعضایی را از قاره های مختلف جهان به سوی خود جلب کند حقیقت سازمان اوپک بمنزله نخستین مجموعه از کشورهای جهان سوم که تحت فشار سیاسی و اقتصادی قدرتهای بزرگ و شرکتهای چند ملیتی ذخایر آنان به بهای ناچیز غارت می شد. مقام و موقع خاصی داشته و دارد و به طبع سرنوشت آن می تواند جامعه کشورهای دارنده با ذخایر طبیعی با اقتصاد تک محصولی ارزنده و آموزنده باشد.
در بطن اوپک کشورهای عرب که تقریباً دارای 60 درصد از تولیدات نفتی هستند از اعمال نفوذ بیشتری برخوردار بوده که جنبه سیاسی آن از محدوده بازار نفت تجاوز می کند.
در سپتامبر 1960 وقتیکه اوپک تاسیس شد ناظران سیاسی معدودب قدرت آینده این سازمان جدید را احساس می کردند بعد ازموقعیتهای کشور یعنی با سرکارآمدن سرهنگ قذافی در 1969 کشورهایا صادرکننده نفت از قدرت خود آگاهی یافته و بتدریج یک استراتژی تهاجمی به خود گرفته قدرت خود را از طریق افزایش قیمت نفت خام و کنترل فعالیتهای نفتی اعمال می کنند.
در اکتبر 1974 توسل کشورهای تولیدکننده نفت در سطح اوپک «اسلحه سیاسی نفت سبب چهار برابر شدن قیمت نفت در مدت 3 ماه گشته و اراده کشورهای صادرکننده نفت را در مورد بکاربردن نفوذ خود در تحولات اقتصاد جهانی از این به بعد مورد تائید قرار می دهد.
آنچه مورد تائید بسیاری از کارشناسان اقتصادی قرار گرفته است که کشورهای عضو سازمان اوپک طی سالهای دهه 1970 و سالهای اولیه دهه 1980 در اثر تلاشهای سازمان اوپک و نیز شرایط بین المللی حاصل به درآمدهای سرشاری دست یافته اند که عموماً آنرا در ساختار اقتصادی نه تنها به رشد و توسعه اقتصادی کشورهای خود کمکی نکرده اند که معضلات اقتصادی و سیاسی بغرنج و لاینحلی را نیز بوجود آورده اند.
اکنون لازم است سازمان اوپک( چنانچه بتواند در دنیای پرتلاطم کنونی به حیات خود ادامه دهد) در یک مرحله نوین از فعالیتهای خود نسبت به چگونگی کاربرد وجوه حاصل از فروش نفت بوسیله کشورهای عضو برنامه های جامعی را تدوین کند تا با یافتن روشهایی برای همکاری در سرمایه گذاری مشترک از خروج نهایی این امکانات مالی از سازمان اقتصادی کشورها جلوگیری بعمل آورد.
پیشگفتار
مقدمه ای درباره اوپک
از اساس تا تاسیس
عملکرد 27 ساله اول اوپک
از یک حالت دفاعی به یک حالت تهاجمی
آینده سیاسی اوپک
اساسنامه سازمان اوپک
فهرست منابع و ماخذ