قلعۀ آژدهاک (زهاک)، در 16 کیلومتری جنوب شرقی شهر سراسکند مرکز شهرستان هشترود و در بلندیهای کوه سرمه لو واقع شده و دو رودخانۀ قرانقو و شوی چای مانند خندق دورتادور آن را گرفته است. این قلعه حدود 10 کیلومتر درازا و یک تا دو کیلومتر پهنا دارد و از عظیم ترین محوطه های باستانی استان آذربایجان شرقی است. این مجموعه براساس بررسیهای سطحی باستان شناختی از هزارۀ دوم پیش از میلاد تا دوران تیموریان مسکون بوده و آثار به جا مانده بر سطح تپه غالباً به دوران اشکانیان تعلق دارد که اوج شکوفائی منطقه محسوب میشود. از سال 1830 تا 1971 چندین باستان شناس انگلیسی و آلمانی و ایرانی از این مجموعه دیدن و آن را بررسی کرده اند. تنها بنای خارج از خاک و تقریباً سالم این محوطه بنائی چهارطاقی از آجر و کچ و ماسه سنگ است که با توجه به نوع معماری و تزئینات به کار رفته آن را به دوره اشکانی منسوب میکند.
تاریخچۀ بررسی و پیشینۀ قلعه اژدهاک
در سال 1830م کلنل مونت ایت انگلیسی منطقۀ باستانی قلعه اژدهاک را کشف و آن را آتشکده ای کهن معرفی کرد.
در سال 1840م راوالینسون انگلیسی از محل بازدید کرد و بر خلاف نظر مونت ایت آن را قلعه ای ساسانی دانست.
در سال 1963 کارل شیپ از محل بازدید و پاویون موجود را بررسی و گزارش مستندی با عکس ارائه کرد.
در سال یزدگردی1340 روانشاد م.ت. مصطفوی از محل بازدید و ویرانه های آن را بقایای دژی از اعتلای قرون وسطی و چهارطاقی موجود را پاویون و از تاسیسات دوران ساسانی معرفی کرد. وی نخستین کسی بود که بقایای محوطه مسکونی ماقبل تاریخ قلعه اژدهاک را نیز شناسائی کرد و آن را متعلق به دوره مادها دانست
تاریخچۀ بررسی و پیشینۀ قلعه اژدهاک
در سال 1830م کلنل مونت ایت انگلیسی منطقۀ باستانی قلعه اژدهاک را کشف و آن را آتشکده ای کهن معرفی کرد.
در سال 1840م راوالینسون انگلیسی از محل بازدید کرد و بر خلاف نظر مونت ایت آن را قلعه ای ساسانی دانست.
در سال 1963 کارل شیپ از محل بازدید و پاویون موجود را بررسی و گزارش مستندی با عکس ارائه کرد.
در سال یزدگردی1340 روانشاد م.ت. مصطفوی از محل بازدید و ویرانه های آن را بقایای دژی از اعتلای قرون وسطی و چهارطاقی موجود را پاویون و از تاسیسات دوران ساسانی معرفی کرد. وی نخستین کسی بود که بقایای محوطه مسکونی ماقبل تاریخ قلعه اژدهاک را نیز شناسائی کرد و آن را متعلق به دوره مادها دانست