توضیحات:
پایان نامه دکترای پزشکی عمومی - بررسی ارتباط
عفونت قبلی هلیکو باکتر پیلوری با بیماری پارکینسون
مقدمه:
پارکینسون بیماریی است که باعث ایجاد اختلالات
حرکتی می گردد. علت این بیماری کاهش دو پامین و به هم خوردن تعادل بین دو نور و ترانسیمتر
(دوپامین و استیل کولین) در سیستم دو پامینرژ یک نیگر و استر یاتال می باشد. در مطالعات
اخیر دیده شده که با درمان عفونت هیلکوباکتر پیلوری جذب لوودو پا بیشتر شده و نتیجه
درمان بهتر شده است.
مواد و روشها : این مطالعه
که به روش Case-Control انجام شدازمیان بیماران مراجعه
کننده به درمانگاه اعصاب 56 نفرانتخاب شدند.افراد به دو گروه 28 نفری به عنوان گروه
مورد (مبتلا به پارکینسون) و شاهد (غیر مبتلا به پارکینسون) تقسیم شدند و تست آنتی
بادی IgGهلیکوباکترپیلوری در هر دو
گروه انجام شد.
یافته ها : میانگین سن افراد
پارکینسون 60 سال و غیر پارکینسونی 57 سال
بود. در افراد مبتلا 18 نفر (3/64%) آنتی بادی مثبت و 10 نفر (%7/35) آنتی بادی منفی
داشتند. در افراد غیر مبتلا 15 نفر (%6/53) آنتی بادی مثبت و 13 نفر (4/49%) آنتی بادی
منفی داشتند.
نتیجه : در این مطالعه ارتباطی
بین وجود عفونت قبلی هلیکو باکتر پیلوری در بیماران پارکینسونی و افراد غیر پارکینسونی
یافت نشد.p>/05))اما
درمان عفونت هلیکوباکتر پیلوری در بیماران پیشنهاد میگردد.
فهرست مطالب:
فصل اول:مقدمه10
بیان مساله 11
اهداف وفرضیات12
فصل دوم:زمینه و پیشینه تحقیق14
بیماری پارکینسون15
اتیولوژی15
پاتولوژی16
پاتوژنز17
درمان 19
هلیکو باکتر پیلوری21
مروری بر دیگر مقالات23
فصل سوم:
طرح تحقیق24
نوع مظالعه
25
تعداد نمونه،روش نمونه گیری ومعیارهای انتخاب
نمونه26
معیار های پذیرش و عدم پذیرش27
نوع پژوهش
و روش انجام کار28
فصل چهارم :یافته ها29
فصل پنجم:بحث و نتیجه گیری و پیشنهادات39
منابع 45