چکیده
امروزه حقوق طلاق مربوط به زن،به صورت مشروط در قباله های ازدواج موحود است،که اصطلاحاً در صورت حصول شرایط مندرج ضمن عقد،مرد به زن اختیار امر طلاق را به صورت وکالتی می دهد.اما این امر به تنهایی نمی تواند حق طلاق را مستقیماً به زن بدهد و زن در زمینه ی طلاق محدودی به شرایط خاصی ست.بطور کلی زن نمی تواند در خواست طلاق دهد مگر در صورت عیوب مرد (مندرج در ماده ی 1121)که در این صورت زوجه می تواند از دادگاه درخواست فسخ نکاح نماید.نه در خواست طلاق.اما قانون گذار در سال 1386 در ماده 1130 قانون مدنی آورده است که در صورتی که دوام زوجیت موجب عسر و حرج زوجه باشدوی می تواند با مراجعه به حاکم شرع تقاضای طلاق نماید.
از سوی دیگر ماده ی 1130 قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران فسخ ازدواج را به صورت کاملاً یک طرفه برای مرد آزاد گذاشته است.و مرد می تواند بدون ارئه ی هیچ دلیل و مدرکی زن خود را طلاق دهد.البته مرد باید دعوی دفتری در دادگاه خانواده مطرح سازد و دادگاه طبق قانون اصلاح مقررات طلاق مصوب 1373به صورت تشریفاتی جلسه ای تشکیل داده و به این دعوی رسیدگی می کند.در این صورت حق طلاق به صورت رجعی ست و طبق قوانین مرد ملزم است که مهریه و نفقه ی ایام عده ی زن را پیش ازاجرای صیغه ی شرعی طلاق بپردازد و چنانکه دادگاه تشخیص دهد هیچ نقصیری متوجه زن نبوده مبلغی نیز به عنوان اجرت المثل در نظر گرفته می شود.پس چنان که پیداست در قوانین ایران در بتره ی طلاق، محدودیت های بسیار برای زنان و آزادی های بسیاری برای مردان در نظر گرفته شده است.در این تخقیق بر آنیم که به نفس این تفاوت ها و چرایی و چگونگی آنها بپردازیم.به طور کلی به نظر می رسد در قوانین ایران نابرابری های بسیاری در حقوق زن و مرد در مورد طلاق وجود دارد، دلایل فقهی حقوقی ارائه شده برای این تفاوت ها در دنیای امروز کمتر محلی از اعراب دارد و با پیشرفت دنیای مدرن جایگاه زن و مرد بسیار بیشتر از قبل به هم نزدیک شده است.از این رو لازم است که با بازنگری در قوانین مدنی ایران، به تغییر در مبانی این تفاوت ها و نتایج برآمده از آن پرداخته شود. هدف و انگیزه ی تحقیق:از آنجا که احساس می شود زنان به عنوان نیمی از جمعیت انسانی کشور در حدود قانونی مربوط به خود با محدودیت هایی مواجه هستند،در این تحقیق برآنیم که با بررسی حدود قانونی حق طلاق در قوانین جمهوری اسلامی ایران، حدود و اختیارات هر یک از طرفین در امر طلاق را بررسی کرده و با نگاهی آسیب شناسانه به مبانی این امر، به تحلیل این حق در قوانین ایران بپردازیم. روش کار:روش تحقیق حاضر تحلیل-توصیفی می باشد و گرداوری اطلاعات از طریق مراجعه به کتاب خانه ها و منابع اینترنتی انجام گرفته است. منابع:منابع مربوط به این تحقیق در کتب و مقالات تالیف شده درباره ی حقوق زنان در اسلام و ایران، و قوانین خانواده موجود می باشد.از جمله این منابع عبارتند از: نظام حقوق زن در اسلام،اثر مرتضی مطهری،حقوق مدنی خانواده اثر ناصر کاتوزیان،حقوق زن در قوانین جمهوری اسلامی ایران، اثر شیرین عبادی و....