تحقیق رابطه عقل و دین

توضیحات :

تحقیق کامل با موضوع رابطه عقل و دین در قالب word در 32 صفحه

فهرست مطالب :

چکیده4

1.مقدمه5

1-1عقل6

1-1-1اقسام عقل

1-1-1-1 عقل رشد نایافته ( ناقص7

2-1-1-1  عقل رشد یافته ( کامل7

2-1-1 دین8

2. تعریف

1-2تعریف عقل

1-1-2 تعریف لغوی عقل8

2-1-2 معنای اصطلاحی عقل8

2-2 تعریف دین8

2-2-2 معنای اصطلاحی دین8

3.سابقه9

4.دیدگاه10

1-4 ایمان­گرائی11

1-1-4 دیدگاه کرکگور12

2-1-4 دیدگاه لودویک وینگنشتاین13

2-4 انواع ایمان گرائی در میان اندیشمندان مسلمان14

3-4  عقل­گرایی15

1-3-4عقل گرایی در مسیحیت16

2-3-4 عقل­گرایی در حوزه فلسفه اسلامی16

4-4 چند دیدگاه در رابطه عقل و دین

1-4-4 دیدگاه فیلسوفان قرون وسطا18

2-4-4 دیدگاه حکمای اسلامی19

3-4-4 رابطه ایمان و عقل یا دین و فلسفه در دوره یونان و روم19

4-4-4دیدگاه فارابی20

5-4-4 ابن سینا20

6-4-4 ناصرخسرو21

5-4 ارتباط عقل و دین از دیدگاه وحیانی

1-5-4 رابطه عقل و دین در قرآن و روایات21

2-5-4 دیدگاه علامه طباطبایی23

3-5-4 دیدگاه شهید مطهری23

6-4  ارتباط عقل و دین از دیدگاه عقلایی در عصر مدرنیسم24

1-6-4 معنای مدرنیته24

2-6-4 دیدگاه­های مختلف در رابطه بین دین و مدرنیته25

3-6-4پویایی دین در عصر مدرن27

5.نتیجه­گیری30

چکیده

یکی از مسائلی که در کلام جدید مطرح است ، رابطه عقل و دین است که تحت عنوان­های عقل و شرع ، عقل و ایمان ، عقل و وحی یا خرد و دین مطرح بوده است. متکلمان و فیلسوفان بسیاری آن را مورد بحث قرار داده­اند که آیا اعتقادات دینی از راه عقل ، قابل درک و توجیه هستند یا عقل و خرد در حریم دین راه نداشته و راه دریافت دین منحصراً به وحی است؟ آیا عقل و دین با هم در تضاد و تعارض قرار دارند  یا عقل و دین با هم سازگارند ؟ منظور از عقل همان نیرویی است که انسان به کمک آن می تواند حقایق را بازشناسی کند؛ یعنی در مسایل نظری، حق را از باطل و در مسایل عملی، خیر را از شر و منافع را از مضار تمیز دهد.

در میان دانشمندان اسلامی در این باب ، اندکی اختلاف نظر وجود دارد ، اهل حدیث و حنابله، به کارگیری عقل را از دین ناروا و ممنوع می­دانند ، اما فرقه های دیگر ، به ویژه امامیه و معتزله آن را روا و بلکه لازم می شمارند. طرح مباحث عمیق الهی از طرف ائمه علیهم السلام سبب شد تا عقل شیعی از دیرباز به صورت عقل فلسفی و استدلالی درآید . ذخایر علمی ارزشمندی که ازپیشوایان دینی شیعه به جای مانده ، باعث شده است که علمای شیعه در مباحث دینی به مباحث عقلی روی آوردند¹.

مقدمه

عقل و دین، دو موهبت و نعمت گران بهای الهی برای بشراند. کرامت آدمی در تکریم و تنظیم این دو ارزش الهی است. روی کردن به یکی و پشت کردن به دیگری و جدا انگاری و افتراق میان آنها، پیامدهای خسارت بار و جبران ناپذیری را به دنبال دارد. تکیه بر عقل صرف و پرهیز از دین، باعث طغیان انسان و افسارگسیختگی نفس می شود. بی هویتی و سرگشتگی و بحران انسان معاصر نیز زاییده خردورزی افراطی جهان معاصر است. از طرف دیگر، دینِ فارغ از عقل، یا گرفتار بی­فهمی می­شود و یا در انواع خرافه­ها و تحریف­ها آلوده می­گردد و در نهایت در چنبره جمود و تحجر و تعصب گرفتار می­شود; بنابر این دفاع معقول از دین، تنها طریق صحیح است که هم نشینی و تعاون دو خورشید الهی یعنی عقل و دین را طلب می کند.