کم رنگ شدن معنویت و دوری از دین و مجالس
دینی یکی از مهمترین عواملی است که جوامع بشری را به انحطاط کشانده است. برای آن که
دین در صحنه زندگی افراد قرار بگیرد . دعا و نیایش بهترین راه است.دعا ابزار زندگی و
ابزار بندگی است ، دعا نمودار کوشش انسان است برای ارتباط با آن وجود نامرئی .
نیایش یادآور این است که هرچند بشر پا بست زمین است اما دل در آسمان دارد. معنای
لفظی دعا خواندن است و بیشتر در خواندن برای رفع حاجت وضرورت به كار میرود و گاهی
به مطلق ذكرالله هم گفته می شود؛ به معنی؛ او را صدا زد، او را خواند. دعای سمات با آموزه های عرفانی و نورانی امام باقر
و امام صادق علیهما السلام راهی را بر ملکوت برای انسان گشوده است. قدرت نامتناهی
خداوند بر حق در این جهان هستی و تجلی او بر پیامبرانش و امداد به موقع از پیروان
حق، انسان را غرق در لطف و رحمت او می سازد و برای رفع نیاز و حاجت خود روی بر
درگاهی می نهد که گدایی از آن بزرگی می آورد. وقتی این دعا را نجوا می کنی مثل این
است که قرآن می خوانی و در این پژوهش این اشاره های لطیف قرآنی لحاظ شده که با
مطابقت جملات دعا با آیات وحیانی ، نور در نور می شود ، ندای الهی را در کلام امام
محمد باقر و امام صادق علیهم السلام می شنوی و وجودت در قدرت و جود خداوندی غرق می
گردد. . با هدف تبیین
مستندات قرآنی در دعای سمات با روش توصیفی، تحلیلی با استفاده از متون دینی و
کتابخانه و سایت های مرتبط ، این تحقیق انجام شد.
کلیدواژهها:مستندات ،قرآن ،دعا
، سمات، دعای سمات