چالش های اجتماعی پیاده روی اربعین

پیاده‌روی اربعین حسینی از وجوه ممتاز هجرت در فرهنگ سیاسی شیعی است که به عنوان بزرگ‌ترین اجتماع انسانی جهانی برگزار می‌شود. این اجتماع با شکوه مذهبی علاوه بر دارا بودن وجوه ممتاز مذهبی، واجد پیام‌های عمیق سیاسی و اجتماعی است. یکی از راه‌های بررسی وجوه سیاسی اجتماعی این رویداد، مطالعه‌‌ آن در بستر جامعه‌شناسی سیاسی و حوزه جنبش‌های اجتماعی است. شاید بتوان این رویداد عظیم دینی فرهنگی را یکی از بی بدیل ترین اتفاقات عصر حاضر دانست که میلیون ها نفر از اقوام مختلف به یک هدف و انگیزه در آن حضور می یابند و جالب آنکه به اندازه ای این حضور تاثیرگذار است که هرکس لحظه شماری می کند تا سال آینده از راه برسد و بتواند دوباره آن فضا را تجربه کند و قطعا این یکرنگی و وحدت حاصل نمی شود جز زیر بیرق اباعبدالله الحسین(ع). ارتباط مردم از اقوام و ملیت های مختلف در محدوديت زمانی و مکانی زیارت اربعین موجب شکل گیری تاثیرات اجتماعی دوجانبه و چندجانبه میان زائران و به ويژه شیعیان می شود. هر چند اغلب زائران از کشور عراق و پس از آن ايران هستند و عمده روابط از ديدگاه ايرانیان، بین دو ملت ايران و عراق در حال شکل گیری است اما نمی توان ماهیت جهانی اين پديده را ناديده گرفت.از آثار اجتماعی پیاده روی اربعین می توان به مواردی همچون: وجود عوامل غفلت زا، نیازمندی به هدفمند کردن نذورات و خیرات موکب ها و سامان دادن آن ها، خطر اختلاف افکنی با روحیه منت نهادن در قبال خدمات، کم توجهی به آداب زیارت و مهمان شدن، به وجود آمدن اختلاف میان شیعه و سنی، عزاداران اربعین حسینی قربانی حملات تکفیری‌ها، عدم استمرار یا کم بودن اثر زیارت، بی‌رونق شدن عزاداری اربعین در ایران، اختلال در امنیت، نفوذ جریان تشیع انگلیسی، دخالت دولت ها در امر فرادولتی، انحراف اهداف راهپیمایی، نحوه پذیرایی و هزینه‌های هنگفت، مشقت زیاد و رنج بدنی فراوان اشاره نمود.

کلید واژه ها: اجتماعی،  اربعین ، پیاده روی ، چالش