ابزار هدایت به بالای صفحه

از آنجایی که نیازهای روزمره، انسان را به زندگی اجتماعی کشانده و برای بهره‌گیری از خدمات مادی و معنوی دیگران، نیازمند ضابطه و قانون در روابط اجتماعی است؛ چرا که بدون ضابطه و پایبندی به آن، شالوده زندگی اجتماعی از هم می‌پاشد بنابراین به کار بستن اصول حاکم بر روابط اجتماعی برای افراد در نهادهای مختلف اجتماعی امری ضروری است. هنجار  به یک الگوی رفتاری گفته می‌شود اکثریت جامعه خود را به آن پایبند می‌دانند و عکس آن یعنی بی ‌هنجاری باعث از بین رفتن استحکام نظام اجتماعی می‌شود.از دید امام علی علیه السلام، انسان در عین آنکه دارای استقلال شخصیت فردی است، دارای نوعی وابستگی به اجتماع است که می‌توان از آن به عنوان روح جمعی یاد کرد. در این پژوهش مبانی و اصول حاکم بر روابط اجتماعی برگرفته از دو دسته هنجارها و ناهنجارها می شود که هنجارها عبارتند از :مشورت ،امر به معروف و نهی از منکر، صله رحم ، انفاق، مدارا و عفو و ناهنجارها شامل: بخل، حسد، تکبر ،هوای نفس و حرص می‌باشد. اﻣﺎم ﻋﻠﯽ علیه السلام ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﯿﻮه ﻫﺎی ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﯽ ﭼﻮن ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﻓﺘﻨﻪ و رواج ﺑﺪﻋﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان آﺳﯿﺐ و ﭼﺎﻟﺶ ﺟﺎﻣﻌﻪ دﯾﻦ ﻣﺪار ﻣﯽ باشد به مواجهه با مشکلات پیش روی اصول حاکم بر روابط اجتماعی می پردازد.

کلیدواژه‌ها:اصول حاکم، هنجارهای روابط اجتماعی، ناهنجارهای روابط اجتماعی، نهج البلاغه